Licorice (Zoethout)
Wil je zoethout als supplement gebruiken? Zoethout is de wortel van de Glycyrrhiza glabra-plant en staat in het Engels bekend als licorice of licorice root. Je kent het misschien als ingrediënt in drop, maar deze plant heeft een veel bredere toepassing. Al duizenden jaren wordt zoethout ingezet in traditionele geneeswijzen, van China tot het Midden-Oosten. Ook vandaag de dag krijgt het volop aandacht binnen de wereld van natuurlijke gezondheid. Op deze pagina lees je meer over de werking, herkomst en de rol van zoethout als supplement.
Door Stefan, laatste wijziging: 14-05-2025
Inhoudsopgave
- Onze favoriete Licorice extracten
- Wat is Licorice (Zoethout)?
- De geschiedenis van zoethout: van China tot het Midden-Oosten
- De plant en zijn actieve bestanddelen
- Zoethout in de traditionele en moderne toepassingen
- Wat zegt de wetenschap over Licorice?
- Hoe kun je zoethout innemen?
- Bronnen
Onze favoriete Licorice extracten
Wat is Licorice (Zoethout)?
Zoethout, of licorice root, komt van de wortel van de plant Glycyrrhiza glabra. De naam ‘zoethout’ verwijst naar de zoete smaak van de wortel, die afkomstig is van het bestanddeel glycyrrhizine. Dit is een stof die tot wel 50 keer zoeter is dan suiker. Beide Engelse benamingen, licorice en liquorice, worden veel gebruikt.
Naast zoethout in thee en snoep, wordt het kruid al eeuwen gebruikt in de kruidengeneeskunde. Het gebruik gaat veel verder dan alleen smaak: zoethout is ook onderwerp van uitgebreid wetenschappelijk onderzoek.
De geschiedenis van zoethout: van China tot het Midden-Oosten
Zoethout kent een rijke geschiedenis. In het oude Chinese kruidenboek Shennong Bencao Jing wordt Gan Cao (de Chinese naam voor zoethout) al beschreven als een belangrijk kruid. Hier staat het ook bekend als ‘de grote harmonisator’, vanwege de ondersteunende rol die het speelt in kruidenformules.
Maar ook in andere culturen is zoethout geliefd. Zo werd in het graf van farao Toetanchamon zoethoutwortel gevonden, en op Syrische kleitabletten uit de 9e eeuw voor Christus stond al een recept met zoethout. En in het oude Griekenland werd de wortel gebruikt voor ondersteuning van de maag*. Door de eeuwen heen bleef zoethout een waardevol ingrediënt. Van China tot het Midden-Oosten en Europa.
De plant en zijn actieve bestanddelen
De zoethoutwortel bevat een breed scala aan bioactieve stoffen. De belangrijkste en meest onderzochte zijn:
- Glycyrrhizine en glycyrrhetinezuur
- Liquiritine en liquiritigenine
- Polysachariden (ook wel slijmstoffen genoemd)
- Flavonoïden en saponinen
Deze werkzame stoffen in zoethout spelen vooral een rol bij de twee erkende gezondheidsclaims: zoethout draagt bij aan de normale werking van de maag en ondersteunt de normale werking van de spijsvertering.* (bron)
Zoethout in de traditionele en moderne toepassingen
Van zoethout stokjes tot zoethout thee: de toepassingen van deze wortel zijn divers. In traditionele systemen zoals de Chinese en Ayurvedische geneeskunde speelt zoethout een centrale rol in harmoniserende kruidenformules. Ook in de Europese volksgeneeskunde was het lange tijd een vast ingrediënt in hoestsiropen.
Tegenwoordig wordt zoethout ook verwerkt in extracten, capsules en tincturen. Bij Morgen is Nu kiezen we voor hoogwaardig geconcentreerde tincturen, waarin het volledige spectrum van actieve stoffen behouden blijft. En nooit met onnodige toevoegingen.
Wat zegt de wetenschap over Licorice?
Wetenschappelijk onderzoek naar Glycyrrhiza glabra richt zich op diverse aspecten. Er zijn aanwijzingen dat bepaalde bestanddelen zoals glycyrrhizine en flavonoïden een positieve rol spelen in ons lichaam. Zo is er literatuur die ingaat op:
- De farmacologische eigenschappen van glycyrrhizine (bron)
- De rol van zoethoutextract op de normale werking van onze maag (bron)
Hoewel deze onderzoeken interessante inzichten bieden, is aanvullend onderzoek nodig om conclusies te trekken.
Hoe kun je zoethout innemen?
Er zijn verschillende manieren om zoethout te gebruiken. Je kunt op stukjes van de wortel van de zoethout kauwen. Dit is een intensief kauwproces, waarbij de smaak van de zoethout zeer langzaam vrijkomt. Het is ook mogelijk kruidenthee te maken van het poeder van de wortel. Daarnaast kan je gebruik maken van extracten, die uiterst geconcentreerd zijn. Wij hebben een selectie aan bijzondere, krachtige en pure zoethout-extract in ons assortiment.
Bronnen
- Bioactieve bestanddelen in Glycyrrhiza glabra
- Glycyrrhizine: farmacologische eigenschappen
- Glycyrrhiza glabra and gastric protection
* Gezondheidsclaim in afwachting van Europese toelating.
Onze missie is dat mensen met de juiste informatie hun gezondheidsproducten kiezen
Zoethout (licorice root) wordt al eeuwenlang gebruikt in verschillende culturen vanwege de kenmerkende smaak en veelzijdige toepassingen. De wortel bevat van nature bioactieve stoffen zoals glycyrrhizine en flavonoïden. Deze stoffen zijn in wetenschappelijk onderzoek onderzocht en worden in verband gebracht met de volgende effecten:
- Ondersteunt de normale werking van de maag*
- Ondersteunt de normale werking van de spijsvertering*
De Engelse benaming voor zoethout is licorice. In het Brits-Engels wordt ook de spelling liquorice gebruikt. Beide termen verwijzen naar de wortel van de plant Glycyrrhiza glabra, die in Nederland bekend staat als zoethout.
Er is veel onderzoek gedaan naar de inhoudsstoffen van zoethout. Glycyrrhizine, polysachariden en flavonoïden zijn stoffen die vaak centraal staan in studies. Binnen de Europese regelgeving zijn twee gezondheidsclaims voorlopig toegestaan: zoethout draagt bij aan de normale werking van de maag en de spijsvertering.* Overige effecten worden in studies besproken, maar hiervoor is aanvullend onderzoek nodig.
Bij overmatig gebruik van zoethout, vooral in geconcentreerde vorm of in grote hoeveelheden, kan het gehalte aan glycyrrhizine een rol spelen. In sommige gevallen kan dit leiden tot een verhoogde bloeddruk of verstoring van de zoutbalans. Daarom wordt voorzichtigheid aanbevolen bij langdurig of hoog gedoseerd gebruik, zeker bij mensen met een hoge bloeddruk of bepaalde medicatie. Raadpleeg bij twijfel een arts of therapeut.
Zoethout komt van oorsprong uit Zuid-Europa, het Middellandse Zeegebied en West-Azië. De wortel van de Glycyrrhiza glabra-plant werd duizenden jaren geleden al gebruikt in traditionele geneeskunde in China, India, het Midden-Oosten en later ook Europa. Ook in het graf van Toetanchamon werd al zoethout gevonden; een teken van het historisch belang.
Hoewel het ‘zoethout’ heet, is het geen hout zoals afkomstig van een boomstam. Het gaat om de gedroogde wortel van de zoethoutplant (Glycyrrhiza glabra), die een houtachtige structuur heeft. Door de harde, vezelige textuur doet het denken aan een stokje hout, maar het is in feite wortelmateriaal van een kruidachtige plant.
Het kauwen op zoethout is een traditionele manier van gebruik, waarbij de smaak en stoffen langzaam vrijkomen. Hoewel veel mensen dit prettig of verzachtend vinden, geldt ook hier: gebruik met mate. De enige gezondheidsclaims die wettelijk zijn toegestaan, zijn dat zoethout bijdraagt aan de normale werking van de maag en spijsvertering*. Wie intensief zoethout wil gebruiken, doet er goed aan de vorm, dosering en persoonlijke situatie in overweging te nemen.
De meeste gezondheidsclaims zijn momenteel verbonden aan vitaminen, mineralen en vetzuren. Voor kruiden en botanicals is al jaren overleg gaande. Hiervoor zijn verschillende on-hold claims ingediend. Deze zijn momenteel in afwachting van toelating door de Europese Commissie. De claims mogen op dit moment daarom enkel gebruikt worden indien er een wetenschappelijke onderbouwing is voor het gezondheidseffect.